صد مرده زنده می شود از ذکر یاحسین، ارباب ما معلم عیسی بن مریم است

سلام دوستان انشاالله که عزاداری های شما در ایام سوگواری سرور و سالار شهدا حسین بن علی علیه السلام مورد قبول واقع شده باشه.

اخیرا جمله ای را از شخصیتی دیدم که شاید لازم باشه در نقد آن مطلبی را خدمتتان تقدیم کنم

می فرماید:

آیا عشق ورزیدن به اسم ها تشیع است؟ یا شناخت مسمی ها؟؟

پاسخ من به این سئوال

شکی نیست در این که شناخت مسمی ها بسیار مهم است شناخت صاحب نام بسیار مهم تر است از بکار بردن و ارادت پیدا کردن به نامش

ولی طبیعت انسان اینگونه است وقتی به کسی ارادت پیدا می کند یکی از راه های نشان دادن ارادتش به آن شخص، عشق ورزیدن به نام اوست

یک عاشق که معشوق خود را شناخته است به اندازه شناختش به بهانه های مختلف از او یاد می کند و بهترین ابزار برای یاد زبانی ذکر نام اوست بر زبان

پس عشق ورزیدن به نام و اسم هم مثل نام زیبای حسین ، عباس، زینب و...... و مانوس بودن با آن ها بیشتر به خاطر توجه به مسمای آن ها و شناخت ما از صاحب نام است و یک شیعه بخاطر ارادت خالصانه اش به این خاندان حاضر نمی شود هنگام انتخاب نام از اسامی دیگری بهره جوید و اینچنین با این اسامی مانوس می شود.

پس عشق ورزیدن به اسامی هم می تواند حاکی از شیعه بودن باشد

چرا که نه؟!

مهرتو را به عالم امکان نمی دهم
این گنج پربهاست من ارزان نمی دهم
گرانتخاب جنّت و کویت بمن دهند
کوی تو را به جنّت رضوان نمی دهم
نام تو را بنزد اجانب نمی برم
این اسم اعظم است به دیوان نمی دهم