قبلا درباره آهن و ضرورت هایی که برای خلق حروف ایجاد می کند و درباره آهنگرهایی که با دستخط خود خلق اثر می کنند، چیزهایی در اینجا و اینجا و اینجا نوشته ام. لذا بیشتر توضیح نمی دهم.
آنچه در این یادداشت خواهید دید، سردر مساجدی ست که با آنها در شهر های مختلف ملاقات کرده ام و از حیث زیبایی و فرم حروف منحصر به فرد بوده اند.
اولین نمونه، سر در مسجد خمسه طیبه در ابتدای خیابان سیاه آب مشهد است:


وَأَقِیمُواْ الصَّلاَةَ وَآتُواْ الزَّکَاةَ وَارْکَعُواْ مَعَ الرَّاکِعِینَ /بقره 43
و نمونه بعد مسجدی است که آن را در بازار کاشان دیده ام:





إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْیَوْمِ الآخِرِ/ توبه 18 
و این هم سر در مسجدی در نزدیکی امامزاده پیر داوود قمصر:

و نهایتا مسجدی در تربت حیدریه:

إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللّهِ ...!
اینکه فقط این قسمت آیه دربالای مسجد نوشته شده برایم تعجب آور بود!
نمونه های زیادی ازین مساجد در آرشیو من موجود است، که بناست در یادداشت هایی جداگانه به حضور تقدیم کنم.